Monday, July 18, 2016

#SHORT STORY: "RED 'BRELLA" រឿងខ្លី "ឆ័ត្រក្រហម"

SHORT STORY: "RED 'BRELLA" រឿងខ្លី "ឆ័ត្រក្រហម" (សម្រង់ - Excerpts)
Back home from the July 12, 2014 Nou Hach seminar, I decided to resume my 2006-plotted [short story] titled "Red 'Brella" and two new ones: "Neang Achchhara [a celestial dancer]" and "Fault Admitted [too late when no more time to correct]". The last one was first plotted and left aside as the first one in 2006. Both need some new feeds, esp the third is to be re-transfused with new modern energy-generating blood.
Below is the excerpt from my "Red 'Brella" started anew a couple of days ago. It's a type of modern-style story and concoction of prose and modern-writing poems.
“រៀនជាមួយគ្នាពីណាពីណី ...“ សំឡេងរសាត់បាត់ពាក្យចូលក្នុងអារម្មណ៍នៅសល់តែ កន្ទុយធ្វើឲ្យមាណវីស្រស់ប្រិមប្រិយម្នាក់ស្ទាក់តាមមកទាន់ទល់នឹងទ្វារចិត្តនាយដែលបង្ហើបតិចៗនាំឲ្យនាងរឹតតែចង់ដឹង។ “ដំណើរជួនផ្លូវគ្នានាទីនេះ ... ” មាណពបានបន្ត។ ម្ដងនេះ នាងបានលូកមាត់សួរដេញ៖“ចា៎ ខ្ញុំដឹង តើ បងកំពុងគិតអីហ្នឹង ស្លុងទៅណា? ”។ កូនចិត្ត មួយរបស់នាយបានរីករាយនឹងឮពាក្យនាងហៅនាយថាបង។ ដូចចិត្តកំលោះគ្រប់គ្នា ជាទូ ទៅ នៅពេលលួចស្រឡាញ់នារីណាម្នាក់ហើយក៏រំពឹង ចាំតែឮពាក្យនេះនោះ អារម្មណ៍ នាយបានប្រៀបប្រដូចខ្លួននឹងជ័យលាភីទើបបានដណ្ដើមឈ្នះយកបានរង្វាន់ពានជីវិតដ៏អស្ចារ្យ។
ព្រះអាទិត្យហៀបអស្ដង្គតក្នុងផ្ទៃមេឃ នាចុងសាយណ្ហសម័យ ចាំងរស្មីកាត់ចន្លោះផ្ទាំង ពពកខ្មៅប្រឹងប្រជែងនឹងពន្លឺចង្កៀងដងគោមទើបបើកប្រដេញគ្នា បានជះសាចមកលើ វង់ភ័ក្ត្រអ្នកទាំងពីរឃើញដូចតារាទាំងគូកំពុងរះទន្ទឹមគ្នាលើវេហាស៍សួគ៌។
មាណពបានបង្វែរបន្លប់លាក់អារម្មណ៍លួចអរតែឯងអម្បាញ់មិញនេះ ងាកមើលខាង ឆ្វេងដៃ ឃើញមនុស្សចម្រុះជាតិសាសន៍មកផ្ដុំកុំគ្នាឮនិយាយអំពី“ការអានកំណាព្យ” នៅផ្ទះកាហ្វេចាវ៉ា ។ នាយបានស្រដី៖
“គិតឧបមាថា មានការថ្លែងអានកំណាព្យសាធារណៈ ដូចជានៅទីនេះ ... ” សម្ដីនាយត្រូវ នាងកាត់ភ្ជាប់ “នៅសួនសាធារណៈ នាមុខប្រាសាទអនុស្សារណ៍សម្ដេចតា នៅចុងសប្ដាហ៍ ល្ងាចថ្ងៃសៅរ៍ អាទិត្យ ពិតជា ...” (គ្រានោះមេឃស្រទុំ កាន់តែងងឹតរឹតតែដាបខ្លាំង។ នាង បានប្រញាប់ទាញឆ័ត្រមកលាតបាំងគ្រាប់ភ្លៀងដែលចាប់ផ្ដើមសាចដំបូង)“ហើយទៅអានកំណាព្យនៅឯណា? កណ្ដាលវាល នៅឯណា?”។
“នៅក្នុងកែវភ្នែក ទាំងគូថ្លៃ (នាយបានថ្លែងជាវោហារកាព្យឆ្លើយ) ភ្លឺដូចចរណៃ ពេជ្រចាំងថ្លា
សមនឹងសម្រស់ កែវជីវា គន់មើលលោកា ទុក្ខក្នុងចិត្ត។
រមួលឈឺចាប់ ប្រាប់ពុំបាន រងាទាំងប្រាណ ទុក្ខរួមរឹត
មើលមេឃបាត់ច័ន្ទ្រ ខ្មៅងងឹត ស្រោចជិតបាំងបាត់ សម្រស់ស្រី។
ភ្លៀងធ្លាក់ជោកជាំ ជន់លិចផ្លូវ ម៉ូតូឡានត្រូវ ហែលដូចត្រី
កណ្ដាលភ្នំពេញ ក្រុងធ្លាប់ល្បី ប្រែមុខមាត់ថ្មី លិចក្រោមទឹក”។
...
© rbu_spp July 16, 2014 Sao Puthpong Sao

No comments:

Post a Comment