Friday, August 5, 2016

85. Poem ‪#‎rbu_886_អន្សម_គម_គូ‬

នំអើយៗនំ នំអន្សម
បានដៃនាងថ្នម ប្រលោមបី
អង្អែលលើភ្លៅ ពិតបេតី
ម្រាមស្រលូនស្រី បន្ថើរគោះ។
អន្សមថ្នមចិត្ត ស្លឹកចេកវេច
គេនឹកមិនភ្លេច ចាំទាំងឈ្មោះ
អ្នកទៅលេងវត្ត សំណាងខ្ពស់
មានបានទាំងយស អន្សមជ្រូក។
អន្សមនំអ្នក ជាក់មូលវែង
ស្រីៗចាស់ក្មេង បន្លែងលូក
រាងទ្រលូៗ អន្សមជ្រូក
ពំនូកគរគ្នា ក្បែរភ្លៅនាង។
មិនដាច់អាល័យ ដៃអង្អែល
តប់ក្បាលដែលៗ(១) ឲ្យហាប់រាង /ដដែលៗ/
រឹងណែនមិនជ្រាប ទឹក ចិត្តនាង
នំល្អជាជាង សមចិត្តស្រី។
ឯនោះនំគម មុខពេញសម
ពេលគេមើលចំ ធ្វើវាហី
អៀនៗឲ្យប្រុស លួចបេតី
គមអើយប្រណី ណាពម្ងារ។
ឱ នំអន្សម នំគមគូូ
ព្រេងព្រឹទ្ធពីយូរ មិនបែកគ្នា
នំគមតាងអ្វី អន្សមជា
មេបាគូគ្នា បង្កើតលោក។
រក្សាសិទ្ធិ copyright 7:40 am Wednesday August 5, 2015 សៅរ៍ ពុធពង្សPuthpong Sao

No comments:

Post a Comment