Wednesday, August 31, 2016

117. Poem #rbu_908_អ្នកស៊ីដើម្បីរស់_និង_អ្នករស់ដើម្បីស៊ី

អ្នកក្រគ្នាស៊ី ដើម្បីរស់
ក៏ព្រោះពោះឃ្លាន គ្មានជម្រើស
ប៉ះអ្វីបោចទាញ ពេលដៃទើស
មិនរើសទោះខ្វះ ជីវជាតិ។
អ្នកដើររើសស៊ី បំពេញពោះ
មើលទៅឃើញរស់ ដូចសត្វធាតុ
ដើរកកាយរើស តាមផ្លូវព្រាត
រើសស៊ីទោះជាតិ ផ្អូមជូរខ្លះ។
"អ្នកក្ររើសស៊ី" សម្រន់ឃ្លាន
"អ្នកមានស៊ីរើស" គេមិនខ្វះ
មនុស្សទាំងពីរ ផ្ទុយស្រឡះ
ឃើញច្បាស់ខ្លះស៊ី ដើម្បីរស់។
ខ្លះមានឱកាស រស់ប្រឹងស៊ី
ខ្វារច្បាមពេញទី ទោះខូចឈ្មោះ
ប្រឹងបូមខំបឺត ស្ទើរបែកពោះ
ពួកគេខំរស់ ដើម្បីស៊ី។
រក្សាសិទ្ធិ copyright rbu_spp 8:35 pm Tuesday September 1, 2015 សៅរ៍ ពុធពង្ស Puthpong Sao

116. Poem #rbu_907_ទឹកភ្នែកអ្នកកាសែត

31 août 2015, 08:02
ឃើញអ្នកកាសែតស្រីរូបនេះយំទឹកភ្នែកហូររហាមពេលថតរូបជនក្រីក្រកកាយរកអាហារនៅក្នុងសំរាមជាមួយសត្វ។ កំណាព្យនេះខ្ញុំបានសរសេរនិងបង្ហោះ នៅម៉ោង ៨:០២ នៃថ្ងៃទី៣១ ខែសីហា ឆាំ្ន២០១៥ គឺ ៣ថ្ងៃ្ងក្រោយពីការផ្សាយ រូបថតលើzamaswat.com 27 August 2015 19:47។
១. ទឹកភ្នែកនាងហូរ ក្ដុកក្ដួលចិត្ត
យំព្រោះអាណិត ជនក្រីក្រ
កកាយសំរាម ផ្សងអំណរ
ស្រេកឃ្លានខ្វារ-ក រក៍ចំណី។
២. ឃើញកាកសំណល់ គេចោលបោះ
ផ្អូមជូរស្អុយខ្មោះ ខ្វារកាយឆី
ប្រឡាក់សំរាម ដោយទាំងដី
ពុំគិតខ្វល់អ្វី ក្រពះឃ្លាន។
៣. ប្រជែងនឹងសត្វ ឆ្កែដណ្ដើម
លែងគិតខ្ពើមឆ្អើម មិនសុំទាន
ដើររើសសំរាម បើភ័ព្វមាន
បានចំណីទាន អ្នកមានសល់។
៤. អ្នកមានគេរស់ ស៊ីចាក់ច្រាស
អាហារដេរដាស បោះតាមថ្នល់
ចូលធុងក្រៅធុង រាយច្របល់
អ្នកក្រទៅដល់ កាយពមញាត់។
៥. អ្នកមានព្រឹកឡើង ដឹងតែឆ្ងាញ់
អ្នកក្រត្របាញ់ រត់ជើងស្ទាត់
តម្រង់សំរាមមិន ឃ្វាងភ្លាត់
សង្ឃឹមថាមាត់ សម្រន់ឃ្លាន។
៦. នេះជាមូលហេតុ Scott Neeson
សេដ្ឋីថតកុន លក់ធនធាន
ពី Hollywood លះបង់មាន
សង់ផ្ទះធ្វើទាន ជួយកូនខ្មែរ។
៧. រស់លើសំរាម គរដូចភ្នំ
ទាំងតូចទាំងធំ ពីក្រុងស្រែ
ក្នុងហ្វូងរុយហើរ រោមខ្មៅអែ
សង់សាលាក្បែរ ឲ្យក្មេងរៀន។
៨. នេះក៏ជាហេតុ លោក Richner /រិចនារ/
ជួយពេញសទ្ធា ថែប្រិតប្រៀន
មើលក្មេងឈឺពីឺ រោគបៀតបៀន
គ្រប់ទីកោះកៀន ជួយក្មេងខ្មែរ។
៩. សង់មន្ទីរពេទ្យ ជួយកុមារ
គន្ធបុប្ផា សង្គ្រោះថែ
ចាយលានដុល្លារ រៀងរាល់ខែ
ព្យាបាលកូនខ្មែរ មិនយកលុយ។
កំណាព្យរក្សាសិទ្ធិ៍ copyright rbu_spp ៣១ សីហា ២០១៥ ៨:០២ សៅរ៍ ពុធពង្ស Puthpong Sao

Monday, August 29, 2016

115. Poem #rbu_906_មើលកំប៉េះគូទគេ

30 Août 2015, 14:04
កុំលួចមើលគេ ពីក្រោយខ្នង
មើលពីមុខផង បើកឲ្យមើល
បានជាឃើញហើយ កុំឡើយព្រើល
បើជ្រើមចង់មើល មើលៗទៅ។
តែកុំប្រើល្បិច ដៀងកម្សាក
ធ្វើជាធ្លាក់ស្លាក មើលសៀវភៅ
រួចដោលដាលភ្នែក ដៀងមើលភ្លៅ
មើលឲ្យហើយទៅ តិចបិទវិញ។
ឃើញកំប៉េះគូទ កុំរូតរាវ
លូកព្រាវវកៀវចាប់ លញ់ញូក់ញេញ
បើកឲ្យមើលហើយ មិនលក់ទិញ
កំប៉េះសាច់ពេញ កំពីងសម។
កុំឲ្យកំពប់ ពែងកាហ្វេ
ព្រោះដៀងភ្នែករេ សម្លឹងចំ
ធ្វើក្រេបកាហ្វេ តែបន្លំ
ខំៗគេដឹង ល្បិចហ្នឹងខូច។

114. Poem #សីលព្រះសម្មា


១. សីលព្រះសម្មានាំចិត្តស្ងប់
ចិត្តស្ងប់នាំដល់គិតវែងជ្រៅ
ជ្រៅចិត្តគិតឆ្ងាយជាលំនៅ
លំនឹកគិតទៅដល់ជាតិរស់។
២. ជាតិខ្មែរត្រូវតែផុតទុក្ខភ័យ
សូមខ្មែរប្រុសស្រីរួមសង្គ្រោះ
វៀរជៀសសង្គ្រាមទើបខ្មែររស់
ឈប់ឈ្លោះព្រោះតែចិត្តលោភលន់។
៣. ខ្មែរនិយាយខ្មែរគួរតែស្ដាប់
ម្ខាងៗរៀបស័ព្ទចែងទន់ភ្លន់
ចរចាសុចរិតចិត្តឲ្យធ្ងន់
គិតឲ្យល្អិតល្អន់ខ្លួនជាខ្មែរ។
៤. ម្ខាងៗចង់បានយុត្តិធម៌
ពាក្យពិតកុំភរកុំគេចកែ
ចង់ឈ្នះឲ្យឈ្នះតែកុំប្រែ
ប្រើល្បិចបង្វែរក្បត់ការពិត។
៥. អ្នកឈ្នះត្រូវមានកិត្តយស
អ្នកចាញ់ចាញ់នោះគ្នាអស់ចិត្ត
បង្ហាញតម្លារាយលម្អិត
សុខចិត្តជាខ្មែរស្មោះត្រង់គ្នា។
៦. កម្ពុជាជាសម្បត្តិខ្មែរ
មិនតែរបស់បក្សមួយណា
ដូច្នេះខ្មែរត្រូវតាំងសច្ចា
ខ្មែរគ្រប់រូបាជាម្ចាស់រួម។
៧. ធ្វើអ្វីត្រូវសួរមតិរាស្ត្រ
កុំថាច្បាប់នេះរាស្ត្រយល់ព្រម
ទាំងមិនសួររាស្ត្រថាសមល្មម
ជ្រហមធ្វើបាបរាស្ត្រប្រុសស្រី។
៨. ប្រជាមតិមូលដ្ឋានគោល
ច្បាប់មូលប្រជាធិបតេយ្យ
មិនមែនកំហឹងអាងជើងដៃ
ប្រល័យកាប់ចាក់ដាក់ខ្នោះគុក។
៩. កុំធ្វើអាក្រក់បាបធ្ងន់ណាស់
មិនអាចក្រឡាស់ទៅថ្ងៃមុខ
ពៀរកម្មខ្លួនឯងចូរចាំទុក
មុខតែផ្ដន្ទាបាបខ្លួនសាង៕
Puthpong Sao a partagé la photo de Chea Vannarith.
29 août 2013, 09:01 ·

109 - 113 Poems #ស្ដាប់ខ្មែរឈ្លោះគ្នា

#rbu_MY_CHARMING_STAR

O Star flick'ring high in the sky!
I'll steal your love though you're so high,
To reach and hide you in my heart,
And see you there, My Love so smart.

My Star, your smiles are so touching,
My heart is submissive, Darling.
So radiant your grin is, Dearie,
Men's heart succumbs to your beauty.

If I were Konthoint garuda(1),
I'd swoop flying you to live far,
Away from others' jealous eyes,
Where we would build our paradise.

(1) Konthoint garuda = name of an eagle-like-headed man with wings to fly living in his heaven-like Sempalee in a very popular in-poem story "Kakey" (crow woman) by King Ang Duong. He could transform himself to be a human being or anything as wished.

#rbu_ស្ដាប់ខ្មែរឈ្លោះគ្នា

បក្សពីរទីអាងរូបផ្សេងគ្នា
មួយរូបសុរិយារះព្រឹកព្រាង
មួយទៀតទេវតាបាចផ្កាតាង
សំអាងរៀងខ្លួនជាអ្នកឈ្នះ។

ខាងរូបទេវតាស្រែកថានែ
នៅតែមួយខែអាទិត្យព្រះ
លិចបាត់ស្រមោលលែងងើបរះ
ដំណៀលចង់ឈ្នះបង្អាប់គ្នា។

ខាងព្រះអាទិត្យឆ្លើយតបខ្មី
នៅលើលោកិយទាំងទេវតា
គង់តែមិនអាចគ្មានសុរិយា
អត់ថ្ងៃកាលណាទេវតាក្ស័យ។

ព្រះអាទិត្យប្រាប់ទៅទេវតា
អ្នកដឹងទេថារាស្ត្រសព្វថ្ងៃ
ស្គាល់មុខទេវតាកុំកាឡៃ
ប្រែឆ្នៃមុខចោរដើរបោករាស្ត្រ។

អ្នកខាងទេវតាស្រែកក្ដែងៗ
ព្រះអាទិត្យឯងកុំពោលផ្ដាស
ទេវតាពឹងយួនមកបោសច្រាស
ជម្រះផ្ទះឯងដេញប៉ុលពត។

ខាងព្រះអាទិត្យយិតវិញប្រាវ
ទេវតាពាក់អាវមួយរហូត
មិនដែលឃើញដោះទោះរបូត
ប្រឡាក់ស្អុយម៉ូត្ររាស្ត្របោះដូរ។

ទេវតាស្រែកតបខ្លាចបាតុកម្ម
លើករឿងចំណាំតាមខ្លួនបូរ
បាច់បកបរិយាយយ៉ាងហែហូរ
កុំដ_ូរទេវតាខ្លាចសង្គ្រាម។

ព្រះអាទិត្យបើកចក្ខុមើល
ថាទេវតាព្រើលចូលចិត្តឈាម
ប្រតិដ្ឋរឿងក្លែងស្រែកគម្រាម
បង្ក្រាបរាស្ត្រភ្លាមហាមតវ៉ា។
......................................
ស្ដាប់មើលរឿងនេះពីរោះទេ
ពាក្យដៀលស្រែកជេរខ្មែរឈ្លោះគ្នា
មួយថាច្បាប់មានមិនត្រូវការ
ឲ្យមានកម្មការឯករាជទេ។

ទេវតាថាខ្លួនមិនចុះចាញ់
ព្រោះអីបក្សអញឈ្នះលើគេ
ឲ្យអញចុះចេញមិនចុះទេ
មើលនែរថក្រោះកាំភ្លើងពេញ។

មួយថាខ្លាចអ្វីបើខ្លួនឈ្នះ
មើលរាស្ត្រគ្រប់ផ្ទះទារកន្ទេញ
ព្រះអាទិត្យទាររាប់ឡើងវិញ
ឲ្យឃើញខ្មៅសជាការពិត។

បើអ្នកណាឈ្នះបានកិត្តិយស
ឯអ្នកចាញ់នោះគ្នាអស់ចិត្ត
ធ្វើតែប៉ុណ្ណឹងដឹងថាឥត
អ្វីពិបាកគិតស្រួលដោះស្រាយ។

បើចង់ដោះស្រាយត្រូវលះពុត
កុំប្រើអាវុធនាំអន្តរាយ
យកកញ្ចប់ ក មកបើកស្រាយ
តែប៉ុន្មានថ្ងៃដោះស្រាយបាន។

កុំប្រើកាំភ្លើងមិនល្អទេ
បាញ់រាស្ត្រនាំគេថ្កោលសាមាន្យ
ចរចាគ្នាទៅដោះស្រាយបាន
ជាតិខ្មែរប្រែថ្កានឈប់ឈ្លោះគ្នា៕

Puthpong Sao a partagé la photo de Chea Vannarith.
29 août 2013, 09:01 ·

#rbu_ម៉ូដសក់សម័យ
១. យុវជនសម័យ ច្នៃសក់ម៉ូដ
រូតបូត ឡើងលើ ដូចកំប៉ោយ
សារិកាសេក លែងគិតក្រោយ
មិនក្រែងខ្លាចដោយ ម៉ូដវង្វេង។
២. កាលសម័យមុន ខ្មែរមានបទ
បែបផែនកំណត់ ទោះចាស់ក្មេង
របៀបស្លៀកពាក់ មិនជ្រុលឆ្វេង
មិនព្រាលសើចលេង ធ្វើតាមនឹក។
៣. អត្តសញ្ញាណ ជាតិខ្មែរមាន
កុំពារបំពាន ព្រើលគគ្រឹក
អនុវត្តទៀង កុំតាមនឹក
ស្រមៃយប់ ព្រឹក ធ្វើទំនើង៕
L’image contient peut-être : 2 personnes
Chea Vannarith avec Po Ng.

#rbu_ស្លៀកខើចទៅវត្ត

ស្លៀកខើចទៅវត្តលើជង្គង់
ទំនាមខ្មែរលង់ក្នុងស៊ីវិល័យ
សង្ឃគេចព្រះភក្ត្រក្រែងជ្រួលច្រៃ
ជ្រុលដូចនេត្រខៃដាច់អាបត្តិ។

ស្លៀកខើចបែបនេះពេលអង្គុយ
ទោះធ្វើទុយមុយប្រុងប្រយ័ត្ន
យកម្រាមថាបាំងឲ្យជិតបាត់
ក៏គង់នៅភ្លាត់មានប្រហោង។

ម្រាមស្រលូននាងម្យ៉ាងទាក់សង្ឃ
ដៀងនេត្រតម្រង់ទៅប្រហោង
សង្ឃត្រូវព្រឺអង្គប្រឹងចំកោង
នាងៗគួរតោងគិតវែងឆ្ងាយ។

ទៅវត្តកុំស្លៀកលើជង្គង់
ទំនាមផូរផង់ខ្មែរពីនាយ
ផាមួងហូលខៀននាងកុំស្ដាយ
ស្លៀកទៅនាងអាយលើកកេរ្តិ៍ខ្មែរ។

លោកតា ក្រមង៉ុយ ថា "ចេះសាសន៍ចិនយួន កុំភ្លេចខ្មែរយើង..." ខ្ញុំថា ...

លោកតាក្រមង៉ុយថា៖

កុំភ្លើនភ្លេចខ្លួន
ចេះសាសន៍ចិនយួន
កុំភ្លេចខ្មែរយើង
កុំធ្វើក្រអឺត
កុំពើតកុំពើង
កុំពាក់ស្បែកជើង
ចូលវត្តលោកសង្ឃ ...

ខ្ញុំថា៖

កុំភ្លើនភ្លេចខ្លួន
ចងមិត្តចិនយួន
កុំចោលខ្មែរយើង
កុំធ្វើក្រអឺត
កុំពើតកុំពើង
កូំភ្ជង់កាំភ្លើង
តម្រង់ក្បាលរាស្ត្រ ...

លទ្ធផលនៃអ្នករៀននិងអ្នកមិនរៀន៖ រឿងរៀនមិនមានអ្នកណារៀនជួសបាន

កត្តាប្រាំយ៉ាង សាងមនុស្ស
ឲ្យលុះដុះត្រូវ ផ្លូវជោគជ័យ
កុមារទី១ ឆ្លាតវាងវៃ
ពីកំណើតនៃ ជីវិតមក។

គ្រួសារទី២ ធាតុផ្សំគ្នា
តម្រង់ផ្លូវវ ថែពន្លក
ឲ្យលូតលាស់ល្អ ដៅផ្ចង់រក
ចាប់យកបង្កើត ផលអ្វីៗ។

មជ្ឈដ្ឋានរស់នៅ ផ្សំបន្ទាប់
ជាកត្តារាប់ ថាទី៣
មានសណ្ដាប់ល្អ សុខសួស្ដី
ដើម្បីរួមគ្នា សាងសង្គម។

សាលាទី៤ ខាងផលិត
រួមគ្រូជាងស្និទ្ធ ជំនាញពុម្ព
ឆ្លាក់អភិវឌ្ឍ លូតសង្គម
ពលរដ្ឋជាធំ អ្នកចេះដឹង។

កត្តាទី៥ សង្គមទៀត
សំខាន់ផ្សំស្នៀត រួមពង្រឹង
ឲ្យក្មេងពូកែ ខ្លាំងរឹងប៉ឹង
ចេះដឹងចេះធ្វើ ផលចំណាប់។

ក្មេងដុះផ្លូវត្រូវ ដូចជាឈូក
ទោះដុះលូតលូក ពីភក់ល្បាប់
ក៏ក្លិនបញ្ចង់ រសចិត្តចាប់
ក្លាយប្រាជ្ញកិត្តិស័ព្ទ ទ្រព្យសាងជាតិ។

© rbu_spp Puthpong Sao

Wednesday, August 24, 2016

107. Poem #rbu_902_រៀនក្នុង_រៀនក្រៅ?

១. បើខ្ញុំអត់ចេះ ឲ្យធ្វើយ៉ាងម៉េច
ចង់យំតិចៗ តឹងក្បាលស្ទើរប្រេះ
មានតែបៀមប៊ិច ឬលូកដៃកេះ
សួរគេអ្នកចេះ ក្រែងគេប្រាប់ខ្កះ។
២. តាំងពីដើមឆ្នាំ ពុំមានលុយរៀន
កួរគ្រប់មេរៀន គ្រូបង្រៀនខ្វះ
ជីវិតសិស្សក្រ បញ្ហាច្រើនណាស់
នេះតឹកតាងច្បាស់ គុណភាពអប់រំ។
៣. ចង់រៀនឲ្យចេះ ពូកែដូចគេ
តែធ្វើម្ដេចទេ គ្មានលុយជាធំ
បើហូបមិនគ្រប់ ក្រពះឃ្លានងំ
ស្រុកគេនិយម លុយធំលើសចេះ។
៤. គេថា"ក្រក្ដី ក៏រៀនបានដែរ"
ឲ្យតែតាំងចិត្ត ចង់បានតម្រិះ
ខ្វះអីអ្នកក្រ រៀនបានចំណេះ
បើចិត្តចង់ចេះ ក្រ-មាន រៀនកើត។
៥. រឿងរៀនសូត្រនេះ គឺជាបញ្ហា
តាំងព៏គ្រួសារ ក្មេងមានកំណើត
សាលា-សង្គម គន្លឹះកន្លើត
បង្កើតប្រព័ន្ធ គ្រឹះអប់រំបាន។
៦. មានមែនអ្នកក្រ រៀនចេះងារខ្ពស់
ខ្លះមានទាំងយស ទ្រព្យវីឡាឡាន
កើតពីរៀនសូត្រ រកស៊ីមានបាន
ខ្លួនធ្វើម្ចាស់ប្រាណ តាំងចិត្តច្បាស់ការ។
៧. បើរៀនសាលា ថាមិនទៅមុខ
កុំភ្លេចចាំទុក ចាប់ជំនាញណា
ឲ្យចេះប្រាកដ បង្កើតជាការ
ប្រាក់មិនទៅណា វាកើតជាទ្រព្យ។
រក្សាសិទ្ធិ copyright rbu_spp Monday August 24, 2015 សៅរ៍ ពុធពង្សPuthpong Sao

Tuesday, August 23, 2016

106. Poem #‎rbu_900_ប្រាក់កូនផ្ញើនៅម៉ែ‬



ធ្លាក់ដល់ដៃម៉ែ ប្រាក់ខែគង់កើន
ម៉ែតែងគិតច្រើន អនាគតកូន
បើដល់ដៃស្រី ផឹកស៊ីបងអូន
ប្រាក់ខែបាត់សូន្យ ភរម៉ែរហូត។
ផ្ញើប្រាក់នៅម៉ែ កុំផ្ញើនៅស្រី
ម៉ែត្រង់ភក្ដី មិនហ៊ានបេះបូត
មិនចាយចូលបារ ហ៊ឺហាហក់លោត
ផ្ញើស្រីរបូត បាត់មិនដឹងដាន។
ម៉ែដឹងថាកូន ទុកលុយធ្វើអ្វី
មិនហ៊ានហាខ្ចី ទ្រាំខ្វះស៊ូខាន
បើផ្ញើនៅស្រី ឃាត់ចិត្តមិនបាន
ស្រីហាប៉ុន្មាន មិនហ៊ានប្រកែក។
បើអ្នកមានគូ ផ្ញើនៅប្រពន្ធ
តែត្រូវតិតគន់ រំលែកតាមប៉ែក
សងគុណម៉ែខ្លះ កុំគិតអល់អែក
ម៉ែមានចំណែក ទុនកើតប្រាក់កូន។
សងគុណដល់ម៉ែ គង់តែដល់ឪ
ខ្លះធ្លាក់ដល់ផ្លូវ ជួយទៅបងប្អូន
ម៉ែតែងបែងចែក ច្រៀកសក់ជាផ្លូន
ម៉ែចិញ្ចឹមកូន ដើម្បីរឿងហ្នឹង។
រក្សាសិទ្ធិ copyright rbu_spp Sunday August 22, 2015 សៅរ៍ ពុធពង្សPuthpong Sao
ឲ្យម៉ែត្រឹមតែច្បិច ឲ្យស្រីសុទ្ធតែច្បាម
ម៉ែចាស់ហូបបានតិច ស្រីក្មេងហ៊ីហាតាម
ផ្គាប់ស្រីមិនដែលតិច ទោះខ្លួនក្ររហាម

Sunday, August 21, 2016

105. Poem #rbu_899_ព្យោមាកំណាច


១.កម្លាំងព្យោមាមហាឃោរឃៅ
បក់បំប៉ើងកួចយកទៅ លំនៅធ្លាប់រស់សុខសាន្ត
សម្លាកសំណោកឃើញសល់តែដាន
ជីវិតជួបកម្មសាមាន្យទួញឱបប្រាណវិបយោគ។

២. សុភមង្គលធ្លាប់យល់តែសុខ
ស្ដាយបាក់ព្រាត់បាត់សំបុក ស្រែកផ្ដាំទុក្ខប្រាប់ទ្វីបលោក
ទ្រនំកក់ក្ដៅត្រូូវព្យុះប៉ើងយក
កើតហើយវិនាសចាកលោក ភ្លើងរោគជ៏វិតព្យុះកម្ម។

បន្ទរ. ឲ្យស្រែកប្រាប់អ្នកណា តវ៉ានឹងព្រហ្មលិខិត
ច្បាប់លោកឧក្រិដ្ឋ ដាក់បណ្ដាសា កម្មវិលជួបកម្ម
ចិត្តសាងសុចរិតបែររងហិង្សា
ឱះឱ ទ្ងីបលោកឫស្យាតើថ្ងៃណាផុតទុក្ខកម្ម។

៣. នរណាជាម្ចាស់នៃភពលោកិយ
ម្ដេចក៏មិនជួយផែនដី រួចទុរភ័យចំណងកម្ម
បំបាត់អយុត្តិធម៌ម៉ឺនឆ្នាំ
ឲ្យជីវិតសុខប្រចាំ ផុតព្យុះកម្មចាកទុក្ខា។

រក្សាសិទ្ធិ copyright rbu_spp Saturday August 22, 2015 សៅរ៍ ពុធពង្ស Puthpong Sao

Friday, August 19, 2016

104. Poem #‎rbu_572_SORROWFUL_DEATH_OF_A_CIRCUS_ELEPHANT‬

with Theresa de Langis at Independence Monument.  (August 20, 2014
On the mic at the Open Stage, literary works reading event at Java Cafe hosted by Dr. Bryan Humphrey from Australia and sponsored by Java Cafe owner Dana Langlois, I read three poems -- two Khmer ones titled "Palm Tree and Juice" and "Sorrowful Death of a Circus Elephant" and another one is the English-language version of the latter, inspired by watching a video of the story on YouTube on August 19, 2014:

"Bam, bam, bam! ... , bam, bam, bam!" Eighty-six times,
The gunshot bullets hit her four score times,
Today, twenty years back in a town street,
Tyke tragically succumbed on her feet.

The circus pachyderm was closely chased,
From within the hall she had raced,
Against the time trying to save her life,
After years of abuse and a "l-o-n-g" strife.

There inside, she had attacked her mahout,
And his mate for a cause we do not know
Then fled the scene in panic, crying out.
'Twas a horrific event of sorrow.

The bullets hit her in the legs, trunk and head,
Blood was pitifully seen shed out -- red,
Her blinking eyes were in tears -- no comment.
As if to say her death was imminent.
Her wails sounded like saying "O-u-c-h, A-d-i-e-u !"
To her beloved dad, mum and people who,
Love freedom, peace and also equal rights,
And therefore to stop igniting the fights.
"Adieu, the circus in Honolulu,"
"Adieu, all my beloved," she sobbed, "/hu:, hu:/!"
"I can't live on in such a world so cruel,
"As the cruelty is so blunt as usual !"
And as though in her last breaths that she wished,
Not in a tragic end that so finished.
If she had had wings she would then have flown,
Thus, escaping death to live on her own.
Why shouldn't they have used the tranquilizer,
Instead of the live bullets and anger?
God makes them to be humans' mates since birth,
They're so mild the animals on the Earth.

(I think her decades-long life in captivity and depression might have been the cause of her violent reaction that caused panic to the audience.)

Dr. Theresa de Langis, one of the two feature readers read her three short compiled oral history of Cambodia's human rights issues during the Khmer Rouge regime. Chin Meas, another feature reader read his Khmer poems whereas others such as Dr. Bryan Humphrey, the host read a work of his from his book, Miss Chann Ryna, Chheangly Yeng read their own story and poems, "Child Slaughter" and "Buffalo" ... respectively. Kimheng was the interpreter helping the host.

The other two writers of the Writers Workshop group John Christopher Brown from the United States and Jehangir Mehentee from the UK -- not like in the previous events where they read their own works -- this time just sat idle watching and listening to the event. A Frenchman Antoine Touch teaching English at Panhnhasastra University didn't get prepared to read this time, another Australian writer Carly Beth Nugent who used to host the reading was still on vacation in her home country Australia and not yet back in Phnom Penh.

While I was reading the poems, especially the English-language version of the tragic death -- by an 86 rounds of live bullets -- of a circus pachyderm Tyke twenty years back today on a street of Honolulu, Hawaii, I noticed some people, particularly a young woman was moved as tears seen in her eyes: Bam, bam, bam, bam, bam, 86 times, She was shot with live bullets many times. Dr. Theresa pleasantly gave me a thumb-up of her satisfaction to my reading. Regret that a young Khmer talented writer Hang Achariya wasn't available as hoped. Oh, I've nearly missed to say something. Another person Luke Young, an American writer and member of the Writers Workshop group couldn't be seen at the reading tonight.

Thank Dr. Bryan for recounting to the audience my ability to write poems in three languages -- English, Khmer and French. This kind man is always helpful and in his usually soft voice says to me, "my good friend" several times every time we meet whether at such an event or the bimonthly workshop of writers of which I am the only Khmer member. Thank everyone present there and those who've read and are reading this item.

The kind of great event ended at around 8:40 and I got home at exactly 9 by a car of my cousin Kim Sok who was back from studying for his Master Degree's at Jiaotong International University in Beijing recently.
LikeShow more reactions
Comment

103. Poem ‪#‎rbu_568_ទំនួញដំរីសៀកស្លាប់‬

Puthpong Sao a partagé la vidéo de peta2.
ដំរីព្រេចហ្ម ក្នុងរោងសៀក
រំលៀកបុកទ្វារ រត់ចេញក្រៅ
ព្រេចឆ្មាំខ្ទប់ទ្វារ ស្ទុះសំដៅ
មួម៉ៅលឿនស្លៅ គេចដោះខ្លួន។
គេចទៅណាបាន តាមអធ្វា /ផ្លូវ/
មានព្រៃអគារ មិនគួរពួន
គេបាញ់ផាំងៗ ត្រូវផ្ទួនៗ
ដួលឈាមដាបខ្លួន កណ្ដាលផ្លូវ។
ប៉ែតប្រាំមួយស្នូរ គ្រាប់កាំភ្លើង
ចំក្បាលខ្លួនជើង ប្រមោយត្រូវ
ឈាមហូរដាបថ្ងូរ ផ្ដាំម៉ែឪ
"កូនស្លាប់ឥឡូវ ជួយកូនផង!"។
ចង់បានសិទ្ធិ៍រស់ នៅព្រៃវិញ
គេទិញជួញប្រើ រំលោភផង
ព្រាត់ឪម៉ែញាតិ យូរកន្លង
"ជួយផង ឪអើយ ម៉ែអើយជួយ!"។
"កូនស្លាប់ហើយម៉ែ កណ្ដាលផ្លូវ
ម៉ែឪកូនស្លាប់ ខ្លួនតែមួយ
ទុក្ខធំស្រែកយំ គ្មានអ្នកជួយ
រស់ព្រួយព្រាត់ស្លាប់ ប្រាប់អ្នកណា!"។
ដំរីតៃគី/Tyke/ ដួលដេកស្លាប់
ដូចបានឃើញស្រាប់ ម្ភៃសីហា
ឆ្នាំកៅបួននៅ ស.រ.អា.
រដ្ឋហាវ៉ៃ ហូ ណូលូលូ។
"បើខ្ញុំចេះហោះ មានស្លាបហើរ
មិនដើរលើដី រត់នាំយូរ
ឲ្យគេតាមបាញ់ ឈាមហូរឈូ
ជើងខ្ញុំពីរគូ ស្រុតលុតដួល។"
"ម្ល៉េះសមខ្ញុំហោះ ក្នុងវេហាស៍
គេចផុតមរណា យ៉ាងស្រួលៗ
បានជួបឪម៉ែ លែងក្ដុកក្ដួល
មិនដួលដេកស្លាប់ អភ៏ព្វទេ។"
© rbu_spp 9:56 am Sao Puthpong, Phnom Penh
peta2
CAUGHT ON CAMERA:
After a LIFETIME OF ABUSE, Tyke the elephant is shot 86 times & falls DEAD in the streets. THIS is why everyone should ‪#‎BoycottTheCircus‬http://peta2.me/2p8h1
Honor Tyke's life & SHARE this video!

102. Poem #‎rbu_571_កុំឲ្យរាស្ត្រថាបោក‬ ដូចបុណ្យភ្ជួរស្រែ

ម៉េចៗកុំឲ្យ ធ្លោយអាម៉ាស់
ខ្មាសគេខ្លាំងណាស់ ដូចលើកមុន
បុណ្យច្រត់នង្គ័ល ប្រែស៊យស៊ុន
ដូចវេរឃ្នើសគុណ ព្រះរាជា។
បុណ្យជាតិទាំងមូល ស្ដេចយាងទត
រាស្ត្រមកតាមម័តិ/មត់/ ចាំគ្រប់គ្នា
នង្គ័លគោអូស រួចបែរជា
វេលាកំណត់ អត់ឃើញផ្សាយ។
កាលនោះដោះសា ថាមកពី
រវល់វក់វី គ្រប់រូបកាយ
ទៅជាភ្លាំងភ្លាត់ អត់បានផ្សាយ
រាស្ត្រក្ដៅក្រហាយ ខ្លះលួចជេរ។
មន្ត្រីបន្ទុក យករួចខ្លួន
បានលេសទៅពួន ក្រោយខ្នងមេ
ប្រទេសបាក់មុខ សែនខ្មាសគេ
រួចខ្លួនទទេ មេធំៗ។
លើកនេះកុំធ្វើ ខូចដូចមុន
ប្រយ័ត្នយីអ៊ុន ជាន់បញ្ជ្រុំ
បញ្ជ្រះបញ្ចប់ រាស្ត្រស្អប់គុំ
ស៊យទាំងមេធំ អារក្ខជាន់។
ពិធីថ្នាក់ជាតិ កុំលេងសើច
ប្រើស្ទីលបញ្ចើច ដូចរាគរាន់
ធ្វើទាំងមមើ រត់មិនទាន់
ឆ្លើយដោះគ្រោះទាន់ បានម្ដងទេ៕
© Copyright rbu_spp 2:49 pm Aug 20, 2014 Sao Puthpong
Kem Gunawadh a ajouté 

101. Poem #rbu_569_At_Java

Oh wow, better organized 'twas last night,
Tones, senses, voices and things sparked so bright,
Borin, Jehangir took turns on the stage,
As the event unfolded its new page.
Well done, Bryan and Carly the two hosts,
The reading event deserved all the costs,
Readers and audience had their parts o'er there,
As if all took cares to writing to share.
(To be continued)
July 24 at 7:32am · Like · 2
Carly Beth Nugent: Thank you, Puthpong Sao! And thank you for reading your wonderful poems and story last night
Carly Beth Nugent
Thank you so much to everyone who came to our Open Stage event at Java Cafe last night! Thank you especially to our two featured readers - Hang Borinand Jehangir Mehentee, as well as those that read at the open mic: Oum Suphany, Puthpong Sao, Sreng Senghong, Fiona Smith, John Christopher Brown, and Chheangly Yeng. It was a wonderful evening